به نقل از «ایران اکونومیست»

پوریا پورسرخ: دوست دارم نقش پوریای ولی را بازی کنم

تاریخ انتشار: ۱۳ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۶۹۳۱۵۸

ایران اکونومیست- بازیگر سریال «دردسرهای شیرین» گفت: دوست دارم نقش پوریای ولی را بازی کنم، شنیدم که یک بار قرار بوده کاری درباره این شخصیت تاریخی بسازند اما متوقف شده است. تلویزیون نسبت به مشاهیر و مفاخر ایرانی کم لطفی کرده و امیدوارم در سال آینده بیشتر به این سمت برویم.

 ایفای نقش یک جوان یهودی در سریال وفا اولین تجربه تصویری پوریا پورسرخ در تلویزیون بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بعد از این معرفی که بسیار هم مورد اقبال مخاطبان قرار گرفت، پورسرخ در سریال ها و فیلم های مختلفی در ژانرهای مختلف نقش آفرینی کرد.

فرار بزرگ، کیمیا، ایلدا، مسیر انحرافی، پایتخت، رستگاران، روز حسرت و ... از جمله سریال هایی است که او در این سالها برای تلویزیون بازی کرده است.

این بازیگر پنجمین تجربه بازی در سریال های نوروزی را با سریال دردسرهای شیرین برای خود رقم زده است و این روزها با ایفای نقش در این سریال مهمان نوروزی مخاطبان تلویزیونی است. با او گفت و گویی داشته ایم که در ادامه می خوانید:

آقای پورسرخ با توجه به اینکه سریال دردسرهای شیرین در باکس نوروزی پخش می شود، در مورد نقش تان در این سریال می فرمائید.

بعد از اینکه دو سال درگیر کرونا بودیم و همه دنیا و ما هم شوکه شدیم، همینطور سریال سازی مناسبتی در سیما به رونق سابق خود برگشته است و ما هم مشغول ضبط این سریال هستیم. سریالی شیرین است مردم آن را دوست خواهند داشت.

پوریا پورسرخ: دوست دارم نقش پوریای ولی را بازی کنم/ عادت به انجام دو کار همزمان ندارم

حضور در سریال های نوروزی چقدر برای خودتان جذابیت دارد؟

همیشه به نظرم سریال های عید مخاطب خودش را دارد و به نظرم این سالها سریال های خیلی خوبی ساخته شده که خود من بیننده پر و پا قرصشان بودم و برای مثال اگر ایران هم نبودم سریال پایتخت را می دیدم. اما در کل سریال های عید فرصت خوبی است که بخواهیم با مخاطبمان تجدید دیدار کنیم و ارتباط خوبی با مردم بگیریم.

با توجه به اینکه در نوروز سه سریال دیگر هم همزمان با سریال شما روانه آنتن شده است، چقدر به بازخورد مخاطبان از این سریال امیدوار هستید؟

سریال ما سریال شریفی است و به نظرم کار خوبی خواهد شد. گروهمان بسیار حرفه ای هستند و تجربه کاری ام می گوید همیشه گروه خوب، خروجی خوبی هم دارد.

این اولین تجربه همکاری شما با گروه سهیل موفق است؟

بله، روزهای ابتدایی که با آقای موفق کارگردان این سریال صحبت کردیم کمی شرایطم برای پیوستن به گروه سخت بود اما آنقدر گروه خوبی جمع کرد که هر روزی که گذشت از حضورم در این گروه خوشحال تر شدم.

با توجه به اینکه در این سالها نقش های متفاوتی را بازی کردید، در «دردسرهای شیرین» هم مخاطب این تفاوت را می بیند؟

درست است که اسم کار ما برای عید است و در این مناسبت پخش شده اما به آن معنا کار کمدی نیست. در واقع کاری است اجتماعی و خانوادگی و امیدوارم کار خوبی شود.

چقدر دوست دارید تا در کارهای کمدی حضور داشته باشید؟ اصولا حضور در کارهای کمدی جزو دغدغه هایتان هست؟

تقریبا باید بگویم کار کمدی ای نیست که بیاید و من آن را نبینم. خیلی هم خوش خنده و شوخ طبع هستم. حتی اگر طناز هم نباشم اما از طنازی افراد لذت می برم و در کنار فیلم های ایرانی کمدی، فیلم های خارجی کمدی را هم می بینم و با اینکه معتقدم خیلی فرهنگشان با فرهنگ ما یکی نیست و شاید برایمان خنده دار هم نباشد، اما از طنازی شان لذت می برم. در کل باید بگویم از طرفداران این ژانر هستم.

موضوع اصلی این سریال درباره کارآفرینی است. با توجه به افزایش کارآفرینی در سطح کشور فکر می کنید چقدر این سریال بتواند در این زمینه موفق عمل کند؟

به نظرم هر چه که ما در موردش صحبت می کنیم باید بسترش آماده شود. برای مثال می گویند فرزند آوری خوب است و ظرف چند هفته می بینیم که شیرخشک نایاب می شود! یا اگر هست گران قیمت است یا در مورد دارو همینطور. به نظرم با سریال سازی اتفاق ویژه ای در مورد این طور مسائل نمی افتد.

فرهنگ سازی یک بحث است، آماده کردن بستر یک بحث دیگر. اگر ما ۲۴ ساعته هم برای کارآفرینی سریال بسازیم اما ببینیم افرادی که ارزهای ۴۲۰۰ تومانی به آنها تعلق گرفته و لیست هایشان هم اعلام شده همچنان حضور دارند و فعالند فایده ای ندارد! خروجی اش می شود اینکه می گویند ارز را بردارید چون فساد ایجاد کرده است و جالب این است که مصرف کننده ای که قرار است از این افزایش قیمت سود کند، لطمه می خورد و فردی که رانتی ایجاد کرده دارد همچنان به کارش ادامه می دهد.

شما که مخاطب تلویزیون هم هستید، فکر می کنید سریال های تلویزیون رونق سابق را دارند؟

بالاخره نمی شود شما بیشتر از هر چه سخت گیری داشته باشید. الان وی او دی ها رقابت خوبی ایجاد کرده اند و این خیلی خوب است. شبیه هر اتفاق دیگری باید بازیگر خودش را در این رقابت قوی تر کند نه اینکه دست و پایش را ببندد، تلویزیون همیشه مخاطب خودش را دارد یک روز کمتر و یک روز بیشتر، اما از بین نمی رود.

من خودم مخاطب سریال های تلویزیونی هستم و معتقدم تلویزیون باید تجدید نظری در رفتار برخی از تهیه کننده هایش داشته باشد. وضعیت طوری شده که یکسری از بازیگرهای خوب این روزها کمتر کار می کنند. مصاحبه ای از آقای مجید مظفری خواندم و این خیلی بد است که در آن مصاحبه گفتند دو سال است که دنبال پولشان هستند و هنوز تلویزیون با ایشان تسویه نکرده است.

تعدادی بازیگر داریم که خداراشکر دستمزد بالایی دارند و هم تریبونی دارند که هر از گاهی در آن حرف بزنند، اما بقیه اجتماع بازیگران را که نگاه می کنید اینطور نیست و خیلی هایشان درگیر زندگی روزمره شان هستند و برای همین روزمرگی هایشان هم نیاز مالی دارند و به نظرم تلویزیون باید روی تهیه کننده هایش رصد بیشتری کند چون آنها رابط بین بازیگران و تلویزیون هستند.

درست است که بخشی از بی رونقی سریال های تلویزیونی به موضوع مالی برمی گردد، اما بخش دیگری از آن فیلم نامه است.

بله، من هم می گویم وقتی دست و پای یک فرد را ببندید و بعد به او بگویید بیا مسابقه دو و میدانی بده شرایط خیلی فرق می کند.

تا به حال چه نقشی دوست داشتید بازی کنید اما پیشنهاد نشده باشد؟

دوست دارم نقش پوریای ولی را بازی کنم. ان شاء الله که چنین نقشی به من پیشنهاد شود. البته شنیدم که یک بار قرار بوده کاری درباره این شخصیت تاریخی بسازند اما متوقف شده است. تلویزیون نسبت به مشاهیر و مفاخر ایرانی کم لطفی کرده و امیدوارم در سال آینده بیشتر به این سمت برویم.

غیر از بازی در دردسرهای شیرین، مشغول بازی در کار دیگری هستید؟

عادت به انجام دو کار همزمان ندارم اما بعد از پایان بازیم در این سریال، مشغول بازی در سریالی برای شبکه خانگی می شوم.

بنابراین گزارش، سریال دردسرهای شیرین، به کارگردانی سهیل موفق و تهیه کنندگی سید علی اکبر محمودی مهریزی هر شب از شبکه پنج سیما پخش می شود.

مریم مومن، پوریا پورسرخ، رضا توکلی، رسول توکلی، پوراندخت مهیمن، مرتضی کاظمی، سهیل قاصدی، فهیمه سلیمانی، ژیلا دایی از بازیگران این سریال هستند.

این سریال، داستانی اجتماعی با رگه‌هایی کمدی دارد و پوریا پورسرخ و مریم مومن در آن ایفاگر زوجی هستند که در زندگی با چالش‌هایی جدی روبرو می‌شوند. در کشاکش این چالش‌ها، حوادث و اتفاقاتی دیگر برای آنان رخ می‌دهد که گاه زمین می‌خورند و گاه بر می‌خیزند، اما کسی نمی‌داند سرنوشت برای آنان چه رقم زده..

 

منبع: خبرگزاری ایرنا

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: دردسرهای شیرین پوریا پورسرخ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۶۹۳۱۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شنیدن ملودی های شریف روی نُت «رعنا»/ موسیقی خوب برای سریال خوب

دریافت 113 MB

خبرگزاری مهر-گروه هنر-علیرضا سعیدی؛ کارکرد تیتراژ چیزی شبیه به جلد کتاب است که طراحش تلاش می‌کند با انتخاب عناصر، فرم‌ها و چینش‌ها با کمک گرافیک و موسیقی مخاطب یک اثر را در جریان موضوع قرار دهد. شرایطی که گاهی بسیار نکته‌سنج، اندیشمندانه و حساب‌شده پیش روی مخاطبان قرار می‌گیرد و گاهی هم به قدری سردستانه و از روی ادای یک تکلیف اجباری ساخته می‌شود که بیننده را از اساس از یک اثر تصویری دور می‌کند.

آنچه بهانه‌ای شد تا بار دیگر رجعتی به کلیدواژه «تیتراژ» داشته باشیم، مروری بر ماندگارترین و خاطره‌سازترین موسیقی‌های مربوط به برخی برنامه‌ها و آثار سینمایی و تلویزیونی است که برای بسیاری از مخاطبان دربرگیرنده خاطرات تلخ و شیرینی است و رجوع دوباره به آن‌ها برای ما در هر شرایطی می‌تواند یک دنیا خاطره به همراه داشته باشد. خاطره‌بازی پس از آغاز و انتشار در نوروز ۱۴۰۰ و استقبال مخاطبان از آن، ما را بر آن داشت در قالب یک خاطره‌بازی هفتگی در روزهای جمعه هر هفته، روح و ذهن‌مان را به آن بسپاریم و از معبر آن به سال‌هایی که حال‌مان بهتر از این روزهای پردردسر بود، برویم.

«خاطره بازی تیتراژهای ماندگار» عنوان سلسله گزارشی آرشیوی با همین رویکرد است که به‌صورت هفتگی می‌توانید در گروه هنر خبرگزاری مهر آن را دنبال کنید.

در صدوپانزدهمین شماره از این روایت رسانه‌ای به سراغ موسیقی متن و تیتراژ سریال ماندگار «رعنا» به کارگردانی داود میرباقری و آهنگسازی شریف لطفی رفتیم که به سال ۱۳۶۹ از شبکه اول سیما در قالب یک سریال هشت قسمتی پیش روی مخاطبان قرار گرفت. مجموعه ای که به نوعی دومین سریال داود میرباقری بعد از سریال «گرگها» در مقام کارگردانی محسوب می شد و نشان داد که این کارگردان با تجربه و مخاطب شناس تلویزیون و سینما از همان ابتدا به موسیقی همواره به عنوان عنصری مهم، موثر و مولف برای جذب مخاطبان و ارایه محتوا نگاه می کند و در این چارچوب تلاش دارد تا از بهترین ها برای ساخت و طراحی موسیقی پروژه های خود استفاده کند.

سریال «رعنا» قصه بخشی از زندگی رعنا، دختر مردی به نام سنایی از صابون‌پزهای قدیمی تهران است. پس از چندی دانایی که دبیر آموزش و پرورش است به خواستگاری رعنا آمده و با وجود مخالفت‌های منصور (برادر رعنا) با او ازدواج می‌کند. اما پس از گذشت مدتی دانایی به دلیل شرکت در فعالیت‌های سیاسی دستگیر و روانه زندان و کشته می‌شود. پس از سال‌ها پسر رعنا که به شدت در حال مبارزه با رژیم پهلوی در سال ۱۳۵۷ است، در یک درگیری خیابانی مفقود می‌شود. رعنا و دخترش به دنبال یافتن او هستند که ماجراهایی از گذشته دوباره زنده می شود.

گلچهره سجادیه در نقش رعنا، بهزاد فراهانی در نقش دایی منصور، سعید نیکپور در نقش جواد دانایی، رویا تیموریان در نقش تهمینه دانایی، رسول نجفیان در نقش پوریا، پرویز پرستویی در نقش رسول نجفی، فاطمه گودرزی در نقش مریم، حسین پناهی، مهری مهرنیا، فرخ لقا هوشمند، اسماعیل شنگله، محمد کاسبی، مهری ودادیان، بهمن زرین پور، علی اوسیوند، عیسی صفایی، عزیزالله هنرآموز و محمدتقی شریفی بازیگریان سریال «رعنا» بودند که بسیاری از آنها تاکنون همچنان در پروژه های داود میرباقری جزو بازیگران اصلی و ثابت محسوب می شوند و در آن دوران توانستند به واسطه حضور در این سریال موقعیت های خوبی را در عرصه تصویر به دست آورند.

جبار آذین منتقد چندی پیش در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، پیرامون این مجموعه گفته بود: «رعنا» تجربه نمایشی جدیدی برای داود میرباقری و تلویزیون بود. این مجموعه برگرفته از فضای اجتماعی و سیاسی آن دوران ساخت شد. رعنا جزو کارهای خوب و پرخاطره تلویزیون از یک کارگردان متبحر در عرصه سینما، تئاتر و تلویزیون سال‌های بعد کشور است. ساختار نمایشی خوب و شخصیت‌ پردازی‌های اصولی، مقبول و دیالوگ‌های خوب از امتیازهای مجموعه «رعنا» بود و میرباقری را در تولید کارهای تلویزیون توانا و خوش فکر نشان داد. این در حالی است که استفاده از بازیگران تئاتری و معرفی یک چهره مستعد که بعدها در سینمای ایران به عنوان بازیگری قدرتمند و محترم شهرت یافت (رویا تیموریان) و بهره‌گیری از دکورهای تلویزیونی حجیم و مناسب، متن خوب و بازی‌های روان از ویژگی‌های «رعنا» محسوب می‌شود. تمام امتیازهای هنری و فنی «رعنا» آن را اثری دیدنی ساخته بود تا مضامین خوب را واگویه کند و از عشق‌ها، رشادت‌ها، مبارزه‌ها، آرمان‌ها، تلخی‌ها و شیرینی‌ها بگوید و چه خوب هم در آن سال‌های کم رونقی تلویزیون اینها گفته شد و همین‌ها «رعنا» را با تجربه اندوزی‌هایش در اذهان به یادگار گذاشت.

اما یکی از ویژگی های مهم و موثر سریال تلویزیونی «رعنا» موسیقی تیتراژ و متن این مجموعه داستانی به آهنگسازی شریف لطفی بود که به دلیل طراحی یک تیتراژ متفاوت که در آن دوران بدعتی جدید به حساب می آمد توانست یکی از مولفه های مهم در ماندگاری آن تا به امروز به حساب آید. آن هنگام که ابتدا تصویر گلچهره سجادیه به عنوان بازیگر اول سریال روی یک تصویرگرافیکی شبیه به الواح تاریخی نمایان می شود و پس از آن عبارت «رعنا» در قالب لوگوتایپی متفاوت به نمایش در می آید. فضایی که موسیقی نقش مکمل را ایفا می کند و چارچوبی را پیش روی مخاطب قرار می دهد که دربرگیرنده حس و حال متفاوتی است.

موسیقی که به واسطه توجه لطفی به عنوان یک آهنگساز مولف و کهنه کار موسیقی کشورمان که سوابق آکادمیک او در عرصه موسیقی معرف تجربه بالای اوست، تلاش کرده تا ضمن توجه به مولفه های موسیقی ایرانی و ارایه درستی از آفرینش و خلاقیت در این نوع موسیقی با به کارگیری روش های نوین برای در خدمت محتوای اثر بودن، موسیقی تیتراژ متفاوت و خلاقانه ای را ارایه دهد. موسیقی که داود میرباقری همواره روی موسیقی به عنوان یکی از نقاط عطف و تاثیرگذار آثارش به آن توجه دارد و می کوشد تا در هر پروژه اش از این مولفه به درست ترین و علمی ترین شکل ممکن استفاده کند. آن چنان که اگر نیم نگاهی به کارنامه فعالیت های او داشته باشیم متوجه چنین رسالتی می شویم که اغلب موسیقی هایش توانسته اند تبدیل به ماندگارترین ها شوند.

طبیعتا در ساخت چنین موسیقی که بتواند دربرگیرنده مولفه های درست و اصولی از موسیقی متن باشد این نوازندگان هستند که بعد از آهنگسازی و ملودی پردازی نقش مهمی را ایفا می کنند. مسیری که به واسطه حضور هنرمندانی چون ابراهیم لطفی نوازنده ویولن، عباس ظهیرالدینی نوازنده ویولنسل، فرشید حفظی فرد نوازنده ابوا، شریف لطفی و حسین میرزایی نوازنده هورن، عبدالنقی افشارنیا نوازنده نی، مهرداد دلنوازی و شهریار فریوسفی نوازندگان تار، فریبا اسدی و محمود علیقلی آواز، محمود منتظم صدیقی نوازنده سازهای ضربی و تعدادی دیگر توانست موسیقی درست و اصولی را به گوش شنیداری مخاطبان ارایه دهد.

گرچه در رسانه ها مصاحبه چندانی از شریف لطفی درباره ساخت موسیقی سریال «رعنا» منتشر نشده است اما این آهنگساز، نوازنده، پداگوژیست موسیقی و رهبر ارکستر که از او به عنوان بنیانگذار دانشکده موسیقی دانشگاه تهران هم یاد می شود، در برخی از گفت‌وگوهای رسانه ای خود درباره نحوه حضورش در آثار سینمایی و تلویزیونی به عنوان آهنگساز گفته بود: هروقت به من از سوی پروژه ای تصویری پیشنهاد آهنگسازی آن ارایه می شود، اول از دست اندرکاران پروژه می خواهم که بخش هایی از تصاویر فیلمبرداری شده خود ر ابه صورت نامنظم در اختیار من قرار دهند که ببینم نتایج محتوایی تصاویر در چه قالبی است و وقتی ببینم نتیجه عمل چیست و هم در کارگردانی و هم در بازیگری همه چیز در جایگاه خوبی قرار دارد کاملا خودم را در اختیار کارگردان می گذارم و هر آنچه را که لازم باشد انجام می دهم.

این آهنگساز که در ساخت آثارش همواره تلاش می کند تا هم نشینی اصولی بین موسیقی ایرانی و موسیقی کلاسیک فراهم سازد، در یکی از گفت‌وگوهای رسانه ای اش توضیح داده بود: بالاترین تکیه گاه موسیقی ایرانی، دستگاه های موسیقی ایرانی برای روش مندی آفرینش در این گونه موسیقایی است که به اعتقاد من باید در کنار توجه به این مولفه ها به مواردی چون منش و خصوصیت انسانی این موسیقی ها توجه کنیم. در این چارچوب من همواره تلاش می کنم تا هیچ وقت وارد مقوله سفارشی کار کردن نشوم چون باید در ابتدای هر کاری خودم آن تفکر موجود در سریال یا فیلم سینمایی را دوست داشته باشم که اگر چنین نباشید هرگز چنین کاری را انجام نمی دهم.

همین نگاه ایده آل شریف لطفی است که همواره او را به عنوان آهنگسازی گزیده کار در سینما و تلویزیون کشورمان معرفی کرده و در مقام یکی از موثرترین و علمی‌ترین آهنگسازان کشورمان معرفی کرده است. مسیری که می توان در آهنگسازی فیلم های «مادیان» به کارگردانی علی ژکان، «سامان» به کارگردانی احمد نیک آذر، «کنار برکه ها» به کارگردانی یدالله نوعنصری، «دخترک کنار مرداب» به کارگردانی علی ژکان، «پرنده آهنین» به کارگردانی علی شاه حاتمی، «مسافران دره انار» به کارگردانی یدالله نوعنصری، «آهوی وحشی» به کارگردانی حمید خیرالدین، «دو همسفر» به کارگردانی اصغر هاشمی، «سکوت کوهستان» به کارگردانی یدالله نوعنصری، «عطر گل یاس» به کارگردانی بهمن زرین پور درک کرد.

چنین ساختاری در آهنگسازی آثار سینمایی و تلویزیونی مدت های زیادی است که در جریان تولیدات سینمایی و تلویزیونی کشورمان به واسطه عقب نشینی آهنگسازان پیشگام موسیقی کمتر دیده شده و فقط عده محدودی از هنرمندان هستند که تلاش می کنند در یک مسیر منطقی منطبق بر آموزه های دانشگاهی و تئوریک حوزه موسیقی به ویژه موسیقی دراماتیک حرکت کنند. فضایی که به نظر می آید می بایست از تجربیات شریف لطفی و هم نسلانش بیشتر از اینها استفاده کرد تا بتوانیم دوباره به دوران باشکوه موسیقی فیلم و تیتراژ دهه ۶۰ با همان امکانات ناچیز و محدود برگردیم.

کد خبر 6094445 علیرضا سعیدی